Wosebite wokomiki a myta | Besondere Momente und Preise
1999 Załožba za serbski lud
Smój z Dušanom myto za nowu serbsku dramatiku – za naju dźiwadłowu hru „Wurywanki“ – dóstałoj, kiž je so pozdźišo jako kniha wudała.
Sym so z maćerju stała a wotnětka njejsym za dźěći jenož pisać, ale tež předčitać móhła.
Spěchowanske myto za młodu wuchodnoeuropsku lyriku – myto załožby Huberta Burdy
Kulturna załožba Swobodneho stata Sakskeje je mi třiměsačny stipendij za projekt „Swětłownja“ (krótka proza) dała.
Kuratorij myta Ćišinskeho je mi za wusahowacy přinošk při wuwiću moderneje serbskeje literatury spěchowanske myto k mytej Ćišinskeho spožčił.
Smój so z Brankom z wjele zajimawymi wosobami wokoło temow „dźěći“ a „knihi“ rozmołwjałoj. Deleka w footeru namaće linkaj.
2022 Nakładnistwo Veles
Smy z Dušanom a Brankom swójske nakładnistwo Veles w Lipsku załožili.
Preis für neue sorbische Dramatik mit unserem Theaterstück „Wurywanki“ (Ausgrabungen) – gemeinsam mit Dušan
Ich bin Mutter geworden und konnte nun nicht nur für Kinder schreiben, sondern auch vorlesen.
Förderpreis für junge osteuropäische Lyrik – Preis der Hubert Buda Stiftung
Die Kulturstiftung des Freistaates Sachsen hat mir ein dreimonatiges Stipendium für das Projekt „Leuchtturm“ (Kurzprosa) gewährt.
Das Kuratorium des Ćišinski-Preises hat mir für meinen herausragenden Beitrag bei der Entwicklung moderner sorbischer Literatur den Förderpreis verliehen.
Wir haben uns mit Branko mit vielen interessaten Personen rund um die Themen „Kinder“ und „Bücher“ unterhalten. Unten im Footer findet ihr die beiden Links.
Gemeinsam mit Dušan und Branko haben wir den Veles-Verlag in Leipzig gegründet.
Wobrazy z mojeho swěta | Bilder aus meiner Welt
Kak sym k pisanju přišła | Wie ich zum Schreiben kam
Sym so w Budyšinje do kultury serbskeje mjeńšiny w Němskej narodźiła. Łužica je lubozna krajina połna tradicijow w tehdy socialistiskim kraju. Woboje je mje formowało a słuša dźensa hišće ke mni, jako korjenje mojeho žiwjenskeho štoma. Knihi a pisanje su mje wot spočatka sem fascinowali, dawachu mi tróšt, nadźiju, inspiraciju a wotewrichu mój duch. Hižo dlěje hač połojcu swojeho žiwjenja sym nětko w Lipsku – mojej wuzwolenej domiznje. W Lipsku mam telko móžnosćow a kreatiwnu syć přećelow, zahrodkarjow a kolegow – njezabywši šěroke parki. Z tym je Lipsk idealne wuchadźišćo, zo bych z jednej nohu kruće zakótwjena we Łužicy stała a z tamnej prawy a fiktiwny swět wuskušowała. Poboku mam swojeho muža Dušana, z kotrymž na dołhich wuchodźowanjach po lěsu wo stawiznach rěčimoj a nowe ideje zrodźimoj.
Na spočatku sym basnje pisała. Bórze přidružichu so słuchohry za dźěći. Basnje přeměnichu so na spěwne teksty, hdźež je moja poetiska žiłka swoje městno namakała. Na to sćěhowachu njeličomne serije za dźěćacy časopis „Płomjo”, wjacore knihi w nakładnistwje Domowina, za dźěći kaž tež za dorosćenych a wulka ličba powědančkow. Prawidłownje słyšiće moje słuchohry a spěwne teksty w Serbskim rozhłosu.
Am Anfang schrieb ich Gedichte. Recht bald kamen Hörspiele für Kinder dazu. Die Gedichte wandelten sich in Songtexte, wo meine poetische Ader ihren Platz gefunden hat. Daraufhin folgten zahlreiche Serien für die Kinderzeitschrift “Płomjo”, mehrere Bücher im Domowina-Verlag, sowohl für Kinder als auch für Erwachsene und eine Vielzahl an Geschichten. Regelmäßig sind meine Hörspiele und Liedtexte im Sorbischen Rundfunk zu hören.